Ciekawostki o zwierzętach i nie tylko...

[Detektyw Monk]

W wodach Amazonki żyje wielka ryba z rodziny kostnojęzycznych Osteoglossidae jest to arapaima Arapaima gigas .Ma rozmiary budzące słuszny podziw .Długość dochodzi do 4,5 metra, masa ciała wynosi 200 kg.Czyli jest wielkości niektórych oceanicznych rekinów.Ma duży spłaszczony łeb ,długa płetwa grzbietowa i odbytowa znajdują się w tylnej części ciała .Łuski są duże .Ryba posiada pęcherz pławny, pełni on rolę prymitywnego płuca .Arapaima wynurza się co 109-15 minut,dlatego bytuję głównie blisko powierzchni wody.Jest drapieżnikiem ,łowi główni ryby.Osobniki bardzo duże są w stanie pochwycić też odpowiednich rozmiarów ptaki i ssaki.Tarło ma miejsce w kwietniu i maju -wtedy para ryb kopie w dnie rzeki dołek.Średnica wynosi 50 cm,zaś głęboki jest na 15 cm.Samica składa do kilkudziesięciu tysięcy jaj, samiec opiekuję się narybkiem.Arapaima dojrzewa w wieku 4-6 lat.W czasie pory suchej ta wielka ryba zagrzebuję się w mule. Obecnie ze względu na przełowienie jest to gatunek rzadki.

[alicja403]

To zdjęcie chyba najlepiej obrazuje jej wielkośc.
ale jest jeszcze i takie zdjęcie

a na tym zdjęciu świetnie widac

duży spłaszczony łeb

Wielkie wytępione?

Amerykańscy biolodzy obawiają się, że nadmierne odławianie doprowadzi do wyginięcia jednej z największych ryb słodkowodnych świata – arapaimy. Występuje ona w Amazonce. Specjaliści twierdzą, że bardzo możliwe, iż przez błędy w klasyfikacji nie zdawano sobie sprawy z powagi sytuacji (Journal of Applied Ichthyology).

Wg doktora Leandro Castello z Woods Hole Research Center oraz profesora Donalda Stewarta z Uniwersytetu Stanowego Nowego Jorku w Syracuse, w rzeczywistości mamy do czynienia z czterema, a nie jednym gatunkiem. Brak badań i zarządzania odławianiem może doprowadzić do wyginięcia części z nich. Panowie przejrzeli wyniki dotychczasowych badań na temat arapaimy oraz przeprowadzili własne.

Dotąd – opierając się na taksonomii sprzed ponad 160 lat - zakładano, że w Amazonce występuje jedynie Arapaima gigas. Masywne ciało tej ryby, znanej też jako piraruku (ryba czerwona) lub paiche, jest pokryte dużymi łuskami. Ponieważ oddycha ona pęcherzem pławnym, co 5-15 min musi wypłynąć na powierzchnię, by zaczerpnąć powietrza. Dzięki temu zwierzęta te mogą zamieszkiwać błotniste i ubogie w tlen wody, np. jeziorka w dorzeczu Amazonki, oraz polować na inne ryby, które niezbyt dobrze czują się w takich warunkach.

Gdy profesor Stewart badał większość zachowanych w muzeach całego świata okazów arapaimy, okazało się, że tylko jeden egzemplarz naprawdę należał do gatunku A. gigas. Inne były gatunkami blisko spokrewnionymi, w tym nieznanymi jeszcze nauce. Zanim więc nie zostaną ukończone badania na odpowiednich terenach, nie będziemy wiedzieć, czy Arapaima gigas już wyginęła, czy jeszcze pływa na wolności.

Wspólne badania Castello i Stewarta sugerują, że arapaimy późno dojrzewają płciowo i do życia oraz rozmnażania potrzebują specyficznych warunków. Dodatkowo stanowią one ulubiony łup rybaków, którym wyjątkowo odpowiadają ich duże rozmiary i zwyczaj podpływania pod powierzchnię. By schwytać piraruku, wystarczy posłużyć się harpunem lub siecią. To tradycja datująca się jeszcze na XIX wiek. Tymczasem zwiększa się liczebność niewielu populacji, reszta kurczy się w oczach. Co prawda ok. 20 lat temu rząd Brazylii wprowadził odpowiednie uregulowania prawne odnośnie do połowu arapaimy, lecz mało kto się do nich stosuje.

Castello zaznacza, że skuteczniejsze metody ochrony powinny bazować na zachowaniu danych społeczności. Jeśli ludzie polują raczej z harpunami, potrafią zliczyć ryby podpływające pod powierzchnię, są zatem w stanie dostosować intensywność odławiania do rozpowszechnienia gatunku w swojej okolicy. Populacje arapaimy, do których podchodzono w ten właśnie sposób, powiększały się o ok. 50% rocznie, co w efekcie zwiększyło połów i dochód rybaków. Podobne schematy postępowania wdrożono już w 100 miejscach i sporo populacji się odrodziło.

Kod: Zaznacz cały

kopalniawiedzy.pl/arapaima-Arapaima-gigas-Amazonka-gatunki-wyginac-odlawianie-Donald-Stewart-Leandro-Castello-9397.html

[alicja403]

i jeszcze film jak ją karmią

[Detektyw Monk]

Wynurt Ceruchus chrysomelinus to chrząszcz jelonkowaty .Jego wymiary wynoszą od 12 do 20 mm, samca od samicy rozróżniają duże żuwaczki.Choć i żuwaczki samicy są mocne i ostre.Spotykany jest w Europie tym i w Polsce -oraz Syberii Zachodniej.Lubi lasy iglaste i mieszane lasy górskie .U nas jest rzadkim owadem.Spotkać go można w Białowieży.Występowanie wynurta jest uwarunkowane odpowiednią ilością pozostawionych martwych , rozkładających się grubych drzew .Dorosłe insekty są skryte i trudne do obserwacji .Rojka ma miejsce czerwiec-sierpień , samica składa jajka w drzewie .Larwa wynurta charakteryzuję się mocnymi żuwaczkami.To one jej pomagają w żerowaniu , w świerku , jodle , brzozie i innych drzewach liściastych .Okres larwy trwa 3-4, czasem nawet 5 lat.Natomiast poczwarka tylko kilka tygodni.Wrzesień-październik, wtedy pojawiają się dorosłe wynurty .Jednak dopiero w czerwcu opuszczą swoje schronienie.Można wtedy zobaczyć ich loty godowe.

[alicja403]

Owady roją się w okresie odczerwca do sierpnia. Osobnik płci żeńskiej składa worek mosznowy w starych próchniejących drzewach. Larwa wynurta ma istotę pędraka, żyje w zmurszałym drewnie, żywiąc się szczątkami organicznymi, nie wyrządzając większych szkód. Po tym okresie przepoczwarza się. Faza poczwarki trwa tylko kilka tygodni lecz przedtem zupełnie wykształcone chrząszcze pojawiają się następnej wiosny. Dorosłe osobniki prowadzą towarzyski tryb życia, odżywiają się wypływającym sokiem ze zranionych drzew.

[Detektyw Monk]

Bardzo dziękuję za ciekawe informację.

[Detektyw Monk]

Bardzo małym ssakiem kopytnym jest kanczyl jawajski Tragulus javanicus , żyjący na Półwyspie Indochińskim , Malajskim, Borneo, Jawie i Sumatrze.Długość do 58 cm.wysokość do 20 cm,waga 2kg.Żyje w lasach deszczowych.Samotny,czasem tworzy małe grupy.Niestety więcej o nim nie wiem.

[WojtekB]

Tu można znaleźć trochę jego zdjęć Tragulus javanicus

Kanczylowate, kanczyle (Tragulidae) – rodzina ssaków parzystokopytnych, z podrzędu przeżuwaczy. Najmniejsze ze ssaków kopytnych żyjących współcześnie. Spokrewnione z piżmowcami. Prawdopodobnie przodek jelenia europejskiego [potrzebne źródło]. Skamieliny kanczyli znaleziono w Europie w warstwach wczesnomioceńskich, w Afryce występowały we wczesnym i środkowym miocenie.

Kod: Zaznacz cały

pl.wikipedia.org/wiki/Kanczyle

Kanczyle (Tragulidae)

[alicja403]

Nieco więcej informacji znalazłam o jego kuzynie, żyjącym w Afryce.

Kod: Zaznacz cały

pl.wikipedia.org/wiki/Kanczyl_afryka%C5%84ski

[Detektyw Monk]

Super zdjęcia

[Detektyw Monk]

Ta rodzina chrząszczy kózkowate Cerambycidae liczy około 20 tys.gatunków inne źródła ich , aż 30 tys. W naszym kraju jest ich 192 gatunki.Żyją na całym świecie.Cechą są bardzo długie czułki.Larwy jedzą drewno , czasem wyrządzają szkody.Wymiary ich wynoszą od 0,3-20 cm.Cykl życiowy może trwać kilka lat.Do ciekawszych gatunków należą:nadobnica alpejska Rosalia alpina , larwy jej żerują w bukach.Jak ma się szczęście to można ją spotkać w Bieszczadach.Wielki Titanus giganteus jego rozmiary wynoszą do 20 cm,żyje w Amazonii.Charakterystyczną cechą naszego tycza cieśli Acanthocinus aedilis są bardzo długie czułki.Zmorsznik czerwony Stictoleptura rubra jest licznym owadem czasem wlatującym do mieszkań.Przynajmniej ja miałem takie wizyty. Trzeba koniecznie wspomnieć o rzadkim już koziorogu dęboszu Cerambyx cerdo w Przyrodzie Polskiej z listopada 2006 roku jest ciekawy artykuł Adama Woźniaka właśnie o tym owadzie.W Amazonii też żyje Macrodontia cervicornis ,na koniec często w Polsce możemy spotkać biegowca osowatego Clytus arietis ,ten zupełnie nie groźny dla nas chrząszcz udaje jak nazwa wskazuję osę.

[alicja403]

Wielki Titanus giganteus jego rozmiary wynoszą do 20 cm,żyje w Amazonii.

Organizowana kiedyś była w naszej galerii handlowej taka wystawa na temat owadów i pajęczaków, na której widziałam wypreparowanego tego chrząszcza - leżał sobie na jedenej szalce wagi, a na drugiej leżały 2 batony snickers i waga się wyrównała. Jest naprawdę imponujący. Zaciekawiło mnie (dzięki niemu) dlaczego więcej chrząszczy nie osiąga takich rozmiarów i znalazłam odpowiedź, że chityna budująca ich pancerze jest ciężka w konsekwencji chrząszcze nie mogłyby sprawnie funkcjonowac.

Ciekawią mnie jeszcze inne gatunki z tej gromady o których już wspomniał detektyw monk

ciekawe po co mu te frędzelki na czułkach (?) pewnie pełnią funkcję czuciową

przepiękny chrząszcz i świetnie dopasowana wg mnie do niego nazwa, na sam widok jego błękitnego pancerza przychodzą mi na myśl właśnie Alpy

1.jpg (15.38 KiB) Przejrzano 955 razy

Ten gatunek też pamiętam z wystawy i przypomniałam sobie jak nie mogłam uwieżyc, że jego czułki są takie długie i jaką specyficzną pełnią funkcję. jednak na to pytanie nie znam odpowiedzi.

2.jpg (8.05 KiB) Przejrzano 955 razy

W Amazoni różnorodnośc zwierząt jest niewiarygodna! Przepiękny chrząsz

Kod: Zaznacz cały

pl.wikipedia.org/wiki/Macrodontia_cervicornis

Gdyby ktoś miał więcej informacji o tym owadzie!

A tu prosze jak idealnie udaje mu się mimikra.

[Detektyw Monk]

Warto jeszcze wymienić baldurka pręgowanego Leptura quadrifasciata,czy też rzemlika dziesięcioplamkowego Saperda perforata.Kiedyś czytałem ,że do lat 50 20 wieku znajdowano tylko larwy Titanus giganteus.