Dostałem się na lekarski i zacząłem mieć wątpliwości...

[decadence555]

Mårran, Masz dużo czasu bo siedzisz na rezydenturze za 2 tysiące, inni mogą mieć większe ambicje i pasję czego tobie brakuje, wtedy faktycznie gorzej z czasem. Nie ma dróg na skróty.

[pawelsl]

Mårran, Masz dużo czasu bo siedzisz na rezydenturze za 2 tysiące, inni mogą mieć większe ambicje i pasję czego tobie brakuje, wtedy faktycznie gorzej z czasem. Nie ma dróg na skróty.

Większe ambicje, bo obok rezydentury siedzą w nocnej pomocy lub robią dyżury nocne co 3 dzień?
Chyba pomyliłeś(aś) ambicję z potrzebami. To dwa różne słowa.

Pierw dowiedz się jednak na czym polega studiowanie informatyki. To nie jest składanie komputerów", bynajmniej. Dobrzy programiści mają bardzo dobre perspektywy w Polsce, a znakomite za granicą.

Tak, to składanie komputerów jest mało adekwatne. Perspektywy też jak najbardziej bardzo dobre, ale słusznie zauważyłeś, że dla dobrych. A co roku wiele osób (niekiedy nawet połowa roku) kończy informatykę, po czym nie pracuje w zawodzie (bo nikt ich nie chce zatrudnić), albo pracuje na prostych stanowiskach typu pierwsza linia supportu (nic ciekawego, nic dochodowego). Bo w tym zawodzie niestety konieczne jest zaangażowanie, pomysł na siebie i autorozwój, a pracy nikt nie gwarantuje.

Zupełnie inaczej jest po lekarskim. Tam w zasadzie mniej więcej każda osoba (która chce i się nie podda) się przepcha przez studia, bez pomysłu, bez autorozwoju, z zaangażowaniem tyle, aby przygotować się na najbliższy tydzień. A praca po studiach będzie. Oczywiście, jak ktoś jest ambitny to w tym zawodzie też znajdzie ścieżki dla siebie.

Dalej. Porównując te dwa kierunki często się słyszy, że informatycy mają proste studia, za to rok czy dwa po studiach już dobre hajsy. W zasadzie tak jest (ale tyczy się to tej grupy, która postawiła na autorozwój i się do czegoś nadaje po studiach), ale jest taki drobiazg. Informatyka to stały autorozwój i to taki prawdziwy, a nie odhaczanie konferencji. Technologie stale się zmieniają, często bardzo mocno i jeśli ktoś ulegnie pokusie, aby się zatrzymać, bo przecież jest już dobry w tym i tamtym to po co ma się uczyć jeszcze czegoś to po paru latach może mieć problem. Warto sobie porównać sytuację lekarz vs informatyk w wieku 50+. Niestety wielu informatyków w tym wieku ma problem z zatrudnieniem, nawet jeśli kiedyś byli pożądani na rynku pracy.

[decadence555]

Po informatyce bez znajomości jakiegokolwiek języka programowania możecie zapomnieć o wielkim hajsie

[zdematerializowany]

Nie no jak już pisałem jestem dość ambitny, więc przykładałbym się do studiów i samokształcenia. Mi chodzi o to, żeby móc żyć wygodnie jeśli chodzi o kwestie finansową, ale też mieć czas dla rodziny, czas na siebie. Z tego co słyszę od ludzi i czytam na forach, to lekarze mają mało wolnego czasu, bo caly czas cos. Mogę się mylić. Dlatego też waham się, czy dobrze wybrałam kierunek, czy może lepiej pójść na politechnike.

[pawelsl]

Jeśli ktoś umie z siebie zrobić pożądanego pracownika na rynku pracy (studia w tym wiele nie pomogą, trzeba pracować samemu) to informatyka jest obecnie niezłą dziedziną jeśli chodzi o warunki pracy.

[Mårran]

Po lekarskim też da się fajnie ustawić, trzeba tylko być elastycznym. Jak się chce koniecznie do jakiegoś szpitala, a tam zatrudniają na wolontariat, a dyżury na śmieciówce za 10zł/h to czlowiek musi dorabiać i się kręci.

Jak się wybierze deficytową speckę i znajdzie szpital, gdzie brakuje pracowników, to ma się pensję rezydencką (bez szału, ale jest) i za 4-6 dyżurów w miesiącu na zwykłej umowie o pracę jest w stanie wyciągnąć minimum (bo da się więcej) 4k na rękę. Mało? Dużo?

Trudno mi porównywać z pensjami informatyków, ale na życie starczy, jeszcze da się odłożyć. A to sam początek specjalizacji i bez dorabiania na bokach.