W PN Ujściu Warty też jestDetektyw Monk pisze:Podobno szopa pracza widziano w okolicach Szczecina .
Ptasie ciekawostki - czy wiesz, że...?
Re: Łabędź czarnodzioby.
Re: Łabędź czarnodzioby.
Tak naprawdę ekspansja szopa pracza w Polsce jest nieunikniona ponieważ nie ma on naturalnych wrogów i na dodatek w jego przypadku występuję mała konkurencja o pokarm z innymi gatunkami. Jedyna metoda: strzelba na ramię i zrobić sobie czapkę.
Dieta dzięcioła .
Dzięcioł syryjski zwany też białoszyi Dendrocopus syriacus ,to stosunkowo młody gatunek w Polsce . Pierwszy lęg stwierdzono w roku 1979 .Ten dzięcioł zamieszkujący prześwietlone lasy .skąpo zalesione tereny z alejami i śródpolnymi zadrzewieniami . Także wsie,ogrody,cmentarze i sady .Ma on dość ciekawą dietę ,prócz owadów i ich larw ,je także dużo soczystych owoców .
Re: Dieta dzięcioła .
Fragment książki: Tajemnice zwierząt: Rzadkie ptaki Polski Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1994Dzięcioł białoszyi (Dendrocopus syriacus)
Przybysz z Azji Mniejszej. Rzadkie występowanie dzięcioła białoszyjego w naszym kraju wynika z zupełnie innych przyczyn niż w wypadku większości omawianych tu gatunków ptaków. Dzięcioł ten pojawił się w Polsce dopiero w końcu lat 70., w wyniku postępującej ekspansji tego gatunku w Europie. Najpierw, na przełomie XIX i XX stulecia, przybył on z Azji Mniejszej (stąd jego inna nazwa - dzięcioł syryjski) na Bałkany, a następnie stopniowo rozprzestrzeniał się coraz bardziej na zachód i północ kontynentu. Można przypuszczać, że dotarł do nas od strony Ukrainy, omijając Karpaty od wschodu, na co wskazuje fakt, iż pierwszy raz odnotowano jego obecność w rejonie Przemyśla i Rzeszowa w latach 1978-80. Od tego czasu dzięcioł białoszyi zajął kolejne tereny i dzisiaj występuje w wielu miejscach południowo-wschodniej Polski, a koczujące ptaki docierają już do wybrzeża Bałtyku.
Mieszkaniec sadów. Dzięcioł białoszyi, w przeciwieństwie do bardzo podobnego dzięcioła dużego (Dendrocopos major), zamieszkuje stare sady owocowe, aleje drzew przydrożnych, niewielkie zadrzewienia i parki w pobliżu wsi i na obrzeżach miast. Ponieważ stale przebywa w pobliżu ludzi, nie jest płochliwy i łatwo go zauważyć, ale tylko do czasu, gdy rozpocznie lęgi, gdyż potem staje się bardziej skryty i łatwo go przeoczyć. Żyjąc w sadach chętnie korzysta z ich zasobów i jest wielkim amatorem czereśni, wiśni, śliwek czy jabłek. Rozkuwa też pestki tych owoców, a także orzechy włoskie i laskowe. Zjada także wiele owadów i ich gąsienice, których poszukuje nie tylko na drzewach, lecz również na ziemi, co inne dzięcioły czynią rzadko. Swą dziuplę dzięcioł białoszyi wykuwa stosunkowo nisko w drzewach o dość miękkim drewnie (wierzbach, orzechach włoskich, drzewach owocowych.
Długość ciała: 23 cm.
Rozpiętość skrzydeł: 34-30 cm.
Ciężar ciała: 70-80 g.
Dzięcioł białoszyi (Dendrocopos syriacus) Przybliżony zasięg występowania gatunku Podczas zimy 2007-2008 miałem okazję kilka dni obserwować tego dzięcioła szukał pożywienia na orzechach włoskich i na starej śliwie. Po tamtej obserwacji nie miałem okazji go już spotkać.
Kod: Zaznacz cały
pl.wikipedia.org/wiki/Dzi%C4%99cio%C5%82_bia%C5%82oszyi
Re: Dieta dzięcioła .
A ja dość często widzę czarnego.
Re: Łabędź czarnodzioby.
Gdy byłem w Białowierzy, mówił, że w puszczy białowieskiej widziano szopa pracza , może nie jest zgodne z tematem, ale w rezerwacie ścisłym widziałem wiele niecierpków drobnokwiatowych .
Re: Najdziwniejsze, najbardziej wyjątkowe...
Do najbardziej wyjątkowych ptaków można zaliczyć
słonecznicę (Eurypyga helias), która żyje od Meksyku po Brazylię. Cechą szczególną tego ptaka jest ubarwienie skrzydeł widoczne dopiero po ich rozłożeniu.
Kod: Zaznacz cały
pl.wikipedia.org/wiki/S%C5%82onecznica_%28ptak%29
Kod: Zaznacz cały
species.wikimedia.org/wiki/Eurypyga_helias
Re: Łabędź czarnodzioby.
Fakt jest taki, że kiedyś wypuszczali szopy na Białorusi jako wzbogacenie fauny w zwierzynę łowną. Stąd można przypuszczać jego pojawienie się w Białowieżypio34 pisze:Gdy byłem w Białowieży, mówił, że w puszczy białowieskiej widziano szopa pracza
Re: Łabędź czarnodzioby.
Szop jest grożny nie tylko dla Polskiej fauny ale i dla człowieka ponieważ przenosi grożne dla człowieka pasożyty
Tłuszczak .
Tłuszczak Steatornis caripensis z rodzi tłuszczaków rzędu lelków ,to najdziwniejszy gatunek rzędu . Zamieszkuję wilgotne lasy równikowe,bogate w jaskinie na terenie północnej części Ameryki Południowej .Osiąga długość do 50 cm,waga 350-475 gram.Tłuszczak ma upierzenie brązowe co sprawia ,że ten nocny ptak jest właściwie nie widoczny w mroku lasu deszczowego,tym bardziej jaskini,gdzie żyje w koloniach . Inne lelki jak nasz lelek kozodój Caprimulgus europaeus zjadają głównie owady ,to tłuszczak ma inne upodobania pokarmowe .Ptak ten zjada soczyste owoce ,zjada je zrywając z drzew w locie,połyka w całości . Trawi pokarm w jaskini w ciągu dnia ,potem wydala jako wypluwki .Posiada dobry węch i to co zadziwia u ptaków . Mianowicie jest to echolokacja ,która pozwala ptaków trafić to swej jaskini. Nie ma sezonu rozrodczego,lecz klimat sprawia ,że tłuszczaki mogą się rozmnażać przez cały rok .Gniazda ,płaska czarka w jaskini ,tam samica składa 2-4 jajka ,białego koloru .Wysiadują oboje rodzice przez 32-35 dni ,po wykluciu pisklaki ważą zaledwie 15 gram. Lecz na diecie z tłustych owoców szybką tyją i po 70 dniach osiągają wagę 650 gram,więcej niż ptak dorosły .Dopiero po 120 dniach opuszczają gniazdo .
Re: Najdziwniejsze, najbardziej wyjątkowe...
Podobna do pomurnika (ze skrzydeł)WojtekB pisze:Do najbardziej wyjątkowych ptaków można zaliczyć słonecznicę, która żyje od Meksyku po Brazylię. Cechą szczególną tego ptaka jest ubarwienie skrzydeł widoczne dopiero po ich rozłożeniu.
Mi się podobają kuropatwy i inne kuraki. Niestety są one coraz rzadsze. , a głuszca już nawet w puszczy białowieskiej nie ma (tak słyszałem od przewodnika gdy parę dni temu byłem w BPN).
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 0 gości