ZamKor Chemia 2014

[jamaica4991]

Dla reakcji odwracalnych wzrost temperatury powoduje zarówno wzrost szybkosci reakcji w prawo jak i w lewo przy czym wzrost ten nie jest jednakowy. Jednym słowem- zawsze jak rośnie temperatura to i rośnie szybkośc reakcji nie zaleznie od kierunku jej przebiegu

[adamantan]

I jeszcze jedno(nie mogę edytować)
Jakie będą prawidłowe nazwy w zadaniu 26?
I czemu Orto-chloro-orto-metylo-toluen i para-chloro-orto-metylo-toluen są niezaliczane? Kreskami przedzieliłem tylko dla wygody czytania, pisane oczywiście łącznie.

- nie można stosować orto, meta, para dla więcej niż dipochodnych benzenu
- nie można już stosować nazwy toluen dla pochodnych podstawionych

Prawidłowe nazwy to:

1-chloro-2,3-dimetylobenzen
4-chloro-1,2-dimetylobenzen

[Jeferson]

Dziękuję jamaica4991, dziękuję adamantan

[Usmiech]

Skoro enancjomery mają różnić się położeniem grup OH przy WSZYSTKICH atomach węgla to czy przy L i D nie różnią się tylko przy ostatnim asymetrycznym atomie węgla (a cała reszta jest taka sama.)?

[adamantan]

Skoro enancjomery mają różnić się położeniem grup OH przy WSZYSTKICH atomach węgla to czy przy L i D nie różnią się tylko przy ostatnim asymetrycznym atomie węgla (a cała reszta jest taka sama.)?

No właśnie nie.

[Melatonina]

A czy benzen w końcu ulega pod wpływem światła jakiejś reakcji (typu alddycja trzech cząsteczek chloru, a produktem jest 1,2,3,4,5,6-heksachlorocykloheksan)?

[adamantan]

Tak, addycji rodnikowej.

[Melatonina]

Dziękuję : )

[plusk]

Adamantan, mógłbyś wytłumaczyć, dlaczego Twoim zdaniem L-glukoza i D-glukoza to enancjomery? Według Witowskiego to diastereoizomery, a cytując wiki Diastereoizomery to izomery konfiguracyjne (np. izomery optyczne lub izomery E-Z), które nie pozostają z sobą w relacji odbić lustrzanych, nie są to więc enancjomery.". Oprócz tego, jak ktoś wcześniej zauważył, L-glukoza i D-glukoza różnią się konfiguracją tylko przy jednym asymetrycznym atomie węgla.

[Pac_]

1.gif (3.62 KiB) Przejrzano 660 razy

Ja tam specjalnie jakoś nie widzę, żeby to były diastereoizomery

[adamantan]

Adamantan, mógłbyś wytłumaczyć, dlaczego Twoim zdaniem L-glukoza i D-glukoza to enancjomery?

To nie jest moim zdaniem, tylko takie są fakty.

Oprócz tego, jak ktoś wcześniej zauważył, L-glukoza i D-glukoza różnią się konfiguracją tylko przy jednym asymetrycznym atomie węgla.

Nie różnią się tylko na jednym. Prawidłowo powinno się podawać konfiguracje absolutne wszystkich asymetrycznych atomów węgla. Niestety, nie ma tego w programie szkoły średniej dlatego, trzeba się posługiwać nazwą D-glukoza i wzoru łańcuchowego trzeba się nauczyć na pamięć, gdyż literka D, informuje nas o konfiguracji tylko przy ostatnim asymetrycznym atomie węgla. I na tej podstawie zaliczamy monosacharyd do szeregu D. Konfiguracje pozostałych atomów węgla D-glukozy, są swoistym kodem jej struktury. Enancjomerem D-glukozy jest jej odbicie lustrzane, gdzie konfiguracje wszystkich asymetrycznych atomów węgla zmieniają się na przeciwne. Między innymi konfiguracja na ostatnim asymetrycznym atomie węgla zmienia się z D na L. Pozostały szyfr kodujący, że to jest glukoza zostaje również odbity i przystosowany do nowego układu odniesienia". Czyli konfiguracja względna przedostatniego asymetrycznego atomu węgla jest taka sama jak ostatniego asymetrycznego atomu węgla.

Podany przez ciebie opis na Wikipedii, nijak się ma do problemu, który tutaj został rozwiązany. Nie ma tam nic o L-cukrach.

Podawałem już dowody, podaje kolejne:

1.) R. T. Morrison, R. N. Boyd, 2 Chemia Organiczna", dział: 34.15 (numerki w nowszych wydaniach mogą się różnić) Szeregi konfiguracyjne aldoz.Konfiguracja absolutna.
Rysunki D-glukozy i L-glukozy

2.)J. Clayden"Chemia organiczna cz.2", str. 15, rysunek na górze (nie ma tam co prawda pary enancjomerów D i L glukozy, ale są pary enancjomerów
aldopentoz).

3.) J. McMurry Chemia Organiczna mam starszego (II tom) w nowszych będzie to pewnie ostatni DziałBiocząsteczki:WęglowodanyCukry D,L
Wers rozpoczynający się od:

L-Cukry, w przeciwieństwie do D-cukrów, w projekcji Fischera mają grupę hydroksylową na najniższym centrum stereogenicznym skierowaną w lewo. Wynika stąd, że L-cukier jest odbiciem lustrzanym (enancjomerem) D-cukru i różni się od niego konfiguracją na wszystkich centrach stereogenicznych. Należy zauważyć, że określenie D lub L nie ma związku z obserwacją doświadczalną, w którą stronę zostaje skręcona płaszczyzna polaryzacji światła. W ten sposób D-cukier może być zarówno prawo-, jak i lewoskrętny. Przedrostek D oznacza jedynie, że stereochemia najniższego stereogenicznego atomu węgla w projekcji Fischera jest taka sama, jak w D-gliceroaldehydzie.

Poniżej tego opisu jest rysunek D-glukozy i L-glukozy

4.) A. Wiśniewski, J. Madaj, Podstawy chemii cukrów", ISBN 83-904-998-2-7
strony 34 i 35 rysunek poniżej:

5.) I tak dalej i tak dalej .

[plusk]

Dziękuję Mam jednak nadzieję, że nie muszę umieć tego na maturze Wpis na wikipedii odnosił się do

zobacz-ten-plik.pdf

(323.06 KiB) Pobrany 36 razy

zad.17. Rozumiem, że Pan Witowski się pomylił.

[Seeba]

plusk, nie pierwszy raz. Jego zbiory też są pełne błędów, a próbne testy nie odzwierciedlają matur majowych.