Biolog.pl

Nie. Chodziłem rok przed swoją maturą. Teraz polegam tylko na sobie. Kurde od paru dni nic nie zrobiłem bo inne obowiązki. Zaczynam mieć wątpliwości czy to ma sens

Kiedyś robiłem dany dział teorię, następnie zadania i dopiero rozpoczynałem kolejny. Teraz stwierdziłem, że zmieniam taktykę. Wiadomo, że sporo teorii się zapomina z czasem, do matury przecież też zapomnę. Chcę się sprawdzić z zadaniami po jakimś czasie od teorii. Będzie to też forma potwórki

Ja robię notatki bo dużo zapamiętuje pisząc. Przerobiłem dopiero wirusy/ bakterie/ protista, rośliny, i ze zwierząt jestem na mięczakach. Człowieka i genetykę pyknę w moment, tak mi się wydaje. Do końca stycznia mam zamiast się wyrobić z teorią

_włóczykij pisze: ↑

6 lis 2018, o 18:28

Na prawdę ? Pytam bo jestem rocznik 92, eh

Właśnie. Jak widzę tych starych i spóźnionych 21/22 latków to co dopiero my z zamiarem rozpoczęcia w wieku 27 lat
Kuźwa jak myślę o tych roślinach i zwierzętach to mi się słabo robi. Po cholerę mi to

Klarka Mam identyczne podejście. Jeszcze nie jestem pewien czy jak się dostanę to pójdę. Będę mieć wtedy 27 lat!

W zasadzie to pierwsza poprawa. Raz miałem podchodzić na 1 roku studiów ale w połowie drogi zrezygnowałem. Życie studenckie okazało się ciekawsze Praca diagnosty potrafi być naprawdę ciekawa, zarobkowo super nie jest ale źle też nie jest (akurat w miejscu gdzie pracuje). Trochę odłożyłem, przez rok ...

Na 99,9% to ostatnia próba. Jeszcze chyba nawet nie dochodzi do mnie, co mnie czeka jeśli mi się uda. Mam świetną pracę, zacząłem specjalizacje w swojej branży i ciężko to wszystko rzucać. Mam i tak poczucie, że już na tym etapie nie powinienem rezygnować z tego co osiągnąłem. A im dalej tym więcej ...

Cześć Ja również dołączam. Jestem po analityce medycznej i półtora rocznym doświadczeniu zawodowym jako diagnosta laboratoryjny. Cały czas w głowie siedzą pretensję do siebie, brak spełnienia i poczucie porażki. Zaczynam pół roku przed maturą i jak się uda to super, a jak nie to trudno. Będę miał po...