Biolog.pl

Wybiera się ktoś ?

A czemu nie?

Dużo jest osób po 30-tce na tych studiach wbrew pozorom! Przeważnie bardzo dobrze sobie radzą, potrafią się zorganizować i odpowiednio zmotywować do nauki. )

A no to cudnie

Hejka Ja mam 27 lat i przygotowuje sie do poprawy matury z biologii , chemia rok pozniej wiec jesli dobrze pojdzie w wieku 29-30 lat mam nadzieje pojde na pierwszy rok weterynarii A u Was jak sytuacja wyglada? Moze uda sie stworzyc aktywny temat dla Nas spoznionych studentow

No u mnie akurat ok. Dostałam się nawet w tym roku. Ale zrezygnowałam bo stwierdziłam, że za mało kasy mam odłożone niestety. Wiec dalej pokornie odkładam każdy grosz i nie mogę się doczekać następnego roku. Gorzej jak mnie nie przyjmą w tym roku. Albo przyjmą i wylecę szybciej niż mnie przyjęli. Wszystko nad czy pracowałam przez ostatnie lata przepadnie a i wete szlag trafi. Taka cena za studiowanie po 30-tce,.

na wecie mozna pracowac9choc zalezy gdzie), a jak sie czlowiek zorganizuje to az tak mega duze koszty to nie saP

Nie chcę nikomu podcinać skrzydeł, naprawdę. Chcecie iść na wetę - idźcie, jak się jest pasjonatem to praca zawsze będzie. Ja lubię ten zawód, pod wieloma względami jest naprawdę fajny i ma dużo zalet.
Ale niestety realia są takie, że drugi raz bym w życiu tego kierunku nie wybrała. Nie jestem w tym poglądzie sama, patrząc na moich znajomych ze studiów wielu z nich myśli podobnie.
Także, no - życzę zadowolenia z wyboru i żeby te poświęcenia były tego warte

Na forach lekarskich wielu lekarzy ludzkich pisze, że też by nie wybrało drugi raz, a i tak każdy Ci tu powie, że spełniaj marzenia, only medycyna, per aspera ad astra czy jakoś tak. A co za różnica dążyć do lekwetu czy lek ludzkiej?

Właśnie o tym mówię. Zresztą czytałam wasze posty w innych wątkach. Zderzenie czyjegoś wyobrażenia o wspaniałej medycynie z życiem.
Dążyć do jednego czy drugiego - jak dla mnie większej różnicy nie ma, natomiast diabeł tkwi w realiach wykonywania uzyskanego zawodu. Ale to już zupełnie inny temat.

Dokładnie, mało kto zna realia wykonywania zawodu - i weterynarii, i med ludzkiej. Weterynaria to głaskanie piesków i kotków, a ludzka to kochani, wdzięczni pacjenci i doktor house. I jedno, i drogi o kant pośladków rozbić. Da się te zawody lubić, ale to przychodzi dopiero z czasem, gdy już się w tym siedzi.

zderzenie rzeczywistosci z realiami zawsze moze byc bolesne, i to nei zalezy od kierunku studiow:)

Prawda.
Niestety lekarz weterynarii to bardzo nietypowy zawód i powiedziałabym, że nie jest dla każdego.